بچه­ ها! دنیای ما گهواره است                        گر چه دارد کوه ودریا ونسیم

دائم این گهواره می ­لرزد به خود                    ما همه مهمان این گهواره ­ایم

بچه ­ها! دنیای ما یک دفتر است                      ما همان گلواژه­ های دفتریم

باد، آن را می­ زند گاهی ورق                        ما هم از این سو به آن سو می­ رویم

این همه فریاد باد و مرگ برگ                      لرزش کوه و چمنزار و درخت

گریه­ های گاه گاه آسمان                             ناله­ های ابر و توفان­ های سخت

پیکر بی جان ماهی روی خاک                      گریه تنگ بلور و بغض آب

دیو پیر ترس، پشت پنجره                           جیغ مادر، عکس شهری توی قاب

خنده ­های غنچه در آغوش باغ                      رقص باران، بازی پروانه ­ها

خنده خورشید در فنجان صبح                       بوی گل در کوچه­ ها، در خانه ها

حرف­ هایی را که گفتم قصه نیست                 تکه­ هایی از کتاب زندگی است

غصه و شادی دو راز ساده است                   روزگار هیچکس، بی راز نیست...

بچه ­ها! دنیای ما چون قایقی است                  روز و شب، بردوش اقیانوس ­ها

ما سوار موج­ های خسته­ ایم                        بهترین همراه ما، فانوس ­ها...

این که می ­لرزد زمین، خشم و عذاب             یا که نفرین خدای خوب  نیست

باید اسم دیگر آن را نوشت                         حتما اسم دیگر آن، زندگی است...

حمید هنرجو